Bu kitap İslam dünyası tarihinden, özellikle de Osmanlı döneminden örneklerle, İslam’ın barış içinde bir arada yaşama kültürünü anlatmaktadır. Giriş bölümünde yazar, İslam geleneğinde dini-kültürel çoğulculuğun ardındaki kavramsal çerçeveyi ve felsefeyi ele almaktadır. Bir sonraki bölümde İslam’ın Yahudilere, Hıristiyanlara (Ehl-i Kitab) ve Zerdüştler, Hindular, Budistler vb. Diğer inanç topluluklarına karşı hoşgörülü tutumu, aralarında Hz. Muhammed’in yayınladığı Medine Anayasası’nın da bulunduğu örneklere dayalı olarak gösterilmektedir. Bunu dört halife dönemindeki çoğulculuk örnekleri ve belli başlı İslam fıkhı mezheplerinin konuya ilişkin görüşleri takip etmektedir. Sonraki bölümlerde gayrimüslimlerin sorumlulukları (malî yükümlülük olarak cizye, haraç ve ticaret vergisinin ödenmesi); millet sistemi ve Osmanlı yönetiminin uygulamalarının örnekler üzerinden anlatılması; 1839 Tanzimat Fermanı’nın ilanından sonra yaşanan gelişmeler ve gayrimüslimlerin haklarındaki gelişmeler incelenmektedir. Çalışmanın son bölümünde dinsel-kültürel çoğulculuğun ve barış içinde bir arada yaşamanın İstanbul’dan üç örneği veriliyor: Darülaceze Külliyesi, ve farklı din cemaatlerinin yapılarının yan yana bulunduğuKuzguncuk ve Ortaköy semtleri. Yayında toplam 26 adet renkli ve siyah beyaz resim bulunmaktadır.
