IRCICA’nın dünya çapında çeşitli kütüphanelerde bulunan Kur’an-ı Kerim’in en eski yazma nüshaları üzerine gerçekleştirdiği araştırma programı ve yayınları, Kur’an-ı Kerim’in ilk yazmalarından itibaren yayılma sürecini öğrenmeyi ve mushafların yazı, imlâ ve fizikî özellikleri gibi hususlarla ilgili vaka ve gelişmeleri incelemeyi amaçlamaktadır. Bu kitap, bu çalışmalar boyunca biriken bulguların ve deneyimlerin sonuçlarını bir araya getirmekte, Kur’an’ın en eski nüshalarının incelenmesinde yapılan gözlemleri ve karşılaştırmaları sentezlemekte ve bunları öz ve açıklayıcı bir formatta sunmaktadır. Kitabın bölümleri şunlardır: Giriş, Kur’an nüshalarıyla ilgili kapsamlı araştırma alanının önemini vurgulamakta, İslam dünyasında ve Avrupa’da bu alanda yapılan çalışmaları özetlemektedir. 1. bölüm Arap dilinin ve Arap yazısının kökenleri ve gelişiminin tarihi hakkındadır. Bölüm 2, Kur’an’ın “Resm-i Osmani” olarak bilinen, iki kapak arasında kitap halinde derlenme süreçlerini, yani Halife Osman bin Affan’ın gözetiminde yapılan nüshaların yazı ve imlâ özelliklerini de içeren en eski nüshaların kapsamlı bir tarihçesini vermekte, bu nüshanın kurallarına uymanın gerekliliği, sesli harf işaretleri, okuma işaretleri ve noktalama işaretlerinin Kur’an metinlerine atanmasının tarihi ve daha birçok konu hakkındaki ilmî görüşlere değinmektedir. 3. bölümde Oryantalistlerin Kur’an araştırmaları ve Kur’an nüshalarının toplanması alanındaki çalışmaları ve katkıları özetlenmektedir. 4. bölümde Osman bin Affan dönemine atfedilen nüshalar, 5. bölümde ise Ali bin Ebu Talib dönemine atfedilen nüshalar incelenmektedir. 6. bölümde IRCICA projeleri çerçevesinde Fransa Milli Kütüphanesi, Kahire İslam Eserleri Müzesi ve Almanya Tübingen Üniversitesi kütüphanesinde bulunan nüshalar üzerinde yapılan detaylı çalışmaların bulguları özetlenmektedir. Kitabın yazarı, Kur’an ilimleri alanında tanınmış bir alim olan, Diyanet İşleri eski Başkanı Dr. Tayyar Altıkulaç’tır.
